Przeczytane w 2021 (2)

Najcieńsza:
Niebezpieczne litery (Grzegorz Fijas)

Jednym z moich niszowych zainteresowań jest – od niedawna – typografia.

Pierwszy z brzegu obywatel – choćby nawet opanował abecadło w wieku przedszkolnym – nie wie prawie nic o graficznym, maszynowym nośniku krwioobiegu naszej kultury i społeczeństwa. Pismo towarzyszy nam na każdym kroku od wczesnego dzieciństwa aż po grobową deskę, lecz nasze rozeznanie w krojach czcionek kończy się zwykle na umiejętności odróżnienia fontu szeryfowego od bezszeryfowego. A przecież ciekawość powinna pobudzić już wielka trójca wczesnego Office'a: Skąd wziął się dostojny Times New Roman i dlaczego obecnie wydaje się przestarzały? Dlaczego Arial jest nudny? Na czym polega subtelna brzydota pozornie bardzo regularnego Courier New?

Grzegorz Fijas, grafik i projektant, dwa lata temu wypuścił w świat darmową, pięknie złożoną, niegrubą książkę o typografii. Jej kręgosłup stanowią treściwe, ilustrowane, gęsto okraszone ciekawostkami opisy dwudziestu dwudziestowiecznych krojów czcionek. Fijas wyjaśnia, że nowe fonty często są odpowiedzią na przeróżne wizualne dylematy; że nierzadko wiążą się z zagadnieniami politycznymi (tak!); i że bywają mocno osadzone w codzienności.

Jeżeli złapiecie typograficznego bakcyla, w następnej kolejności polecam:

• inny darmowy, lecz anglojęzyczny ebook, o typografii praktycznej (tzn. nie o konkretnych krojach czcionek, tylko o eleganckim i poprawnym formatowaniu tekstu);
• 50-minutową prelekcję Linusa Bomana o typograficznym dziedzictwie Microsoftu;
• fanpage Fijasa na FB, gdzie znaleźć można takie smakołyki;
• trzyipółkilowy album typograficzny Paula McNeila, w sam raz do przeglądania dla gości, gdy akurat kończycie przygotowywać tatara.

Ach, jeszcze mały coming-out: Ściągnąłem sobie dodatkowe kroje czcionek na Kindla. Zmieniam co książkę.