Najlepsze z usłyszanych w 2020: Albumy

FUNKOWE BALLADY od malo znanej w Europie wielkiej diwy afrykańskiej muzyki.
Trzy zdolne przedstawicielki al jeelu, czyli popu i reggae WYMIESZANYCH w jemeńsko-izraelskim kociołku.
Muzyka mandańska ZANURZONA w jazzowych klimatach lat 70. Zdjęcie na okładce nijakie i cudne jednocześnie.
Nostalgiczny synthop Bluszczu jest nierówny, ale akurat tej płyty chciałoby się słuchać W KÓŁKO, no bo wiesz, lata dwudzieste.
Tytułowy szlagier znamy wszyscy. Popowa płyta, z której pochodzi, ku mojemu zaskoczeniu okazała się dobra od PIERWSZEJ do ostatniej nuty.
Pojedyncze piosenki Czesława znam oczywiście od dawna, ale dopiero teraz uszy powiedziały mi, że jego debiutancka płyta w całości trzymała WYSOKI POZIOM.
Masz jakiś PROBLEM z hip-hopem ze Wschodniego Wybrzeża, lamusie?
Inspektor pyta grzecznie, czy masz jakiś PROBLEM?!
Druga NAJLEPSZA płyta Jarre'a.
A tutaj MAJSTERSZTYK Francuza, który wreszcie miałem okazję przesłuchać od początku do końca (z dziesięć razy), i który swojego czasu przeorał elektroniczną świadomość milionów.
Soul trochę zapomniany, ale nadal UROCZY. Rozpoznacie fragmenty, bo Labiego samplował Eminem.
Bardzo modne było i jest mieszanie Maty z błotem. Ja uważam, że jego debiut to WYJĄTKOWY hip-hopowy album koncepcyjny. Każda piosenka ma na siebie pomysł. Dopiero następna płyta młodego Matczaka okazała się mocno przeciętna (ja się łudziłem).
Niespodziewanie GENIALNY soundtrack do NIEUDANEGO WYBITNEGO filmu. Richter i Balfe z domieszką Frahma, cóż za kombinacja.
„O SZCZĘŚCIU” Meli Koteluk i Czesława Śpiewa uważam za jedną z najlepszych polskich piosenek w ogóle, więc z niecierpliwością czekałem na kolejną porcję INTERPRETACJI BACZYŃSKIEGO.
Ich COVER COHENA jest jak elektryczny wstrząs przepuszczony przez gitarę. Cała płyta, łącząca flamenco nuevo z eksperymtalnym rockiem, stanowi niezwykły, porażający eksperyment.
Roxette znałem do tej pory ze składanki „The Best Of”, ale jej pojedyncze płyty, ekhem, kasety, też TRAFIAJĄ w popową dziesiątkę.
Jeden z tych koncertów, na których człowiek POWINIEN był się znaleźć, gdyby tylko urodził się trochę wcześniej. Święty ogień – w pełni zasłużony tytuł.
Trochę progresywny rock, trochę jazz fusion. WPADA W UCHO.
Jeżeli masz jakiś problem, to idź lepiej do nich, bo też rapują, ale są MNIEJ GANGSTA.
DOSKONAŁY soundtrack do wybitnego filmu. MOTYW PRZEWODNI znacie już na pamięć, mam nadzieję?
Kapitan Kirk świetnie radzi sobie z MELORECYTACJĄ. Aktorska dykcja, chwytliwe piosenki.
Właściciel samotnego serca? NIE TYLKO.

22 kapitalne albumy, które poznałem w 2020 r. W opisach płyt pod wielkimi literami kryją się linki do piosenek. Musiałem wyróżnić je w krzykliwy sposób, gdyż czarnych podkreśleń niekiedy nie widać na ciemnym tle.

Tą notką kończę książkowo-filmowo-muzyczne podsumowanie 2020 r. Czy ktoś naprawdę podejrzewał, że przed końcem 2021 r. nie zdążę?

Komentarze

5000lib (2021-12-16 12:15:18)

Zapraszam do posłuchania np. Trio Tingballa.
Tu trochę o jazzie jako takim:
https://5000lib.wordpress.com/2020/02/01/607-o-entuzjazmie-z-nuta-improwizacji-albo-odwrotnie-tak-tak-o-jazzie/
Z innej półki Lutosławski: https://5000lib.wordpress.com/2015/10/20/195-jeszcze-posluchajmy/
Piano Works II – Ringing The Luminator, pianista i producent: George Gruntz
https://5000lib.wordpress.com/2015/07/03/95-saturday-pianist-jazz-george-gruntz-ringing-the-luminator-act-2005/
Polecam Jasona Morana. Johna Coltranie'a i jego Blue train. Blue chociaż mi nie wchodziło od razu, porzuciłam, a po latach okazało się, że gra... Pozdrawiam, gdybyś chciał pogadać o muzyce, polecam się. Dobrego dnia.