Rybak i Lidia

Z dedykacją urodzinową
dla Mateusza,
konesera muzyki

Za sprawą Dimy Bilana, który UWIERZYŁ, to Moskwa w tym roku stanie się na kilka pięknych majowych dni stolicą Europy. Finały Eurowizji 2009 na własne oczy obejrzy trzydzieści pięć tysięcy szczęśliwców z trybun moskiewskiego Stadionu Olimpijskiego. Impreza składać się będzie z trzech części: po półfinałach we wtorek i czwartek odbędzie się niedzielny wielki finał. 16 maja sto milionów Europejczyków zasiądzie przed telewizorami lub internetowymi streamami, by kibicować swoim faworytom. Wśród nich będziemy my, a więc ja i Wy. Kto wie, może w eterycznej loży honorowej zasiądzie też Człowiek z Księżyca, czyli Andy Kaufman; tego samego dnia, 16 maja, minie dwadzieścia pięć lat od jego śmierci...

...

Niestety, Polska na zwycięstwo także w tym roku nie ma najmniejszych szans. Trzeci raz z rzędu w rodzimych eliminacjach wygrała piosenka tak fatalna i bezpłciowa, że nawet skrajny relatywizm gustu nie usprawiedliwi tego wyboru. Mogłaby go natomiast usprawiedliwić obecność kuzyna Fryzjera w składzie jury konkursu. Nie będziemy się tu jednak zastanawiać nad tym, co wspólnego ma PZPN z polskim przedsionkiem Eurowizji. Zauważymy tylko ponuro, że Lidia Kopania szczególną urodą nie grzeszy (chociaż i tak pod tym względem jest wyraźny postęp w porównaniu z zeszłoroczną Isis Gee), a jej piosenka, choć od biedy wpadnie jednym uchem, to bardzo szybko wypadnie drugim. Słowo-klucz brzmi, kurwa, refren. Kiedy polska eurowizyjna scena muzyczna to zrozumie? Zresztą, sami osądźcie:

Pociesza mnie tylko myśl, że jestem uprawniony do kibicowania jeszcze jednemu krajowi. A Norwegia wystawiła wyjątkowo mocnego kandydata. Piosenka Alexandra Rybaka (Białorusina z pochodzenia) ma wszystkie cechy, jakie powinien posiadać dobry eurowizyjny utwór: werwę, urzekające słowa, chwytliwy refren, charakterystyczny element kostiumu (skrzypce) i etniczną (wschodnioeuropejską) nutę. Nie zdziwiłbym się, gdyby właśnie Fairytale zwyciężyło w tym roku; w każdym razie miejsce wśród pięciu najlepszych finałowych utworów jest chyba murowane. No to wszyscy razem, klaszczemy i raz, dwa, Years ago, when I was younger...:

Mam nadzieję, że jeśli Eurowizja 2010 faktycznie będzie się odbywać w Oslo (!), to szacowny jubilat spełni swoje dawne przyrzeczenie -- nawet, gdyby musiał przypłacić to szaleństwem, tak jak postać Jacka Nicholsona w The Promise. Bo czyż istnieje lepszy dzień niż własne urodziny na uwierzenie w piękną BAŚŃ, Mateuszu?