Nowej notki na razie nie będzie (3)

1. Obejrzałem na DVD Batman Begins. Było to dopiero moje drugie spotkanie z tym znakomitym resetem filmowej serii o Człowieku-Nietoperzu (pierwsze nastąpiło oczywiście w kinie w wakacje 2005 r.). Podtrzymuję swe wcześniejsze zdanie: Batman -- Początek jest lepszy od Mrocznego Rycerza. Wcześniej myślałem jednak, że głównym walorem tego pierwszego jest ukazanie, jak Bruce Wayne staje się zamaskowanym obrońcą Gotham City, a który to element z oczywistych powodów nie mógł trafić do następnej części. Otóż nie. Przewaga "jedynki" nad "dwójką" sprowadza się do kwestii nie merytorycznej, lecz konstrukcyjnej. W BB Nolan stosuje się do głównej zasady tworzenia utworów dramatycznych: napięcie ma nieprzerwanie narastać i osiągnąć punkt kulminacyjny w finale. W TDK z kolei całą fabułę od początku do końca utrzymano na bardzo wysokich obrotach. Reżyser wychodzi co prawda z tego zabójczego starcia z tempem akcji zwycięsko -- bo udaje mu się utrzymać strukturę filmu w ryzach -- ale ceną jest brak wyraźnego klimaksu w końcówce.

2. Natknąłem się na stronę Klubu Polskiego w Norwegii. Wstępować w szeregi stowarzyszenia nie mam zamiaru (wygląda mi to zresztą na świecką przykrywkę dla lokalnej działalności polskiej odnogi kościoła katolickiego), ale... kliknijcie i zerknijcie na motto Klubu (lewy górny róg). Znaczy, brzydko też można? Teraz po głowie oczywiście pobrzdękuje mi stare dobre "Pretty Fly" Offspringu.

3. O ks. prof. Michale Hellerze wiele osób zapewne nie słyszało. A szkoda, bo to najprawdopodobniej największy ze współcześnie żyjących polskich myślicieli zajmujący się kosmologią, filozofią nauki i relacjami między naukami ścisłymi a humanistycznymi, w szczególności teologią. Wcześniej w tym roku otrzymał prestiżową Nagrodę Templetona, ale nie wpłynęło to raczej na upowszechnienie jego wizerunku w laickich kręgach.

Przeczytałem niedawno Podróże z filozofią w tle, wybrane zapiski z dziennika Hellera z przestrzeni ostatnich trzydziestu lat. Tytuł książki jest mylący, powinien brzmieć raczej Filozofia z podróżami w tle. Znajdziemy na jej kartach wiele inspirujących przemyśleń związanych z naturą fizyki i matematyki, oraz wskazówek, czego religia powinna szukać w naukach przyrodniczych -- i vice versa. Każdy z wpisów stanowi poniekąd szkic nienapisanego esesju, i w każdym z nich Heller bierze pod lupę inny aspekt poruszanej przez siebie problematyki. Nie ulega wątpliwości, że ksiądz profesor jest głęboko wierzącym katolikiem, ale zarazem czuć, że jego wiara jest bardzo subtelna, zniuansowana, że rozważania metafizyczne są dla niego tylko metodą poszukiwania a nie celem samym w sobie. Warto też podkreślić -- bo w żadnym razie nie chciałbym nikogo odstraszyć od lektury -- że całość napisano nietechnicznym, przyjemnym w odbiorze stylem.

No i dobrze wiedzieć, że w '96 polski ksiądz zdisował na antenie BBC samego Dawkinsa.

4. Gdy kilka dni temu czekałem na peronie na swoje metro, obok mnie przewędrowała grupka przedszkolaków pod nadzorem kilku opiekunek. Każdy z dzieciaków miał na kurtce żółtą kamizelkę odblaskową. Młodzi uczestnicy norweskich wycieczek przedszkolnych zawsze są tak przyodziani... lecz ta gromadka była szczególnym przypadkiem, bowiem każdy chłopiec i każda dziewczynka mieli z przodu kamizelki nadruk przedstawiający trupią czachę. Urocze.