Hej ho, hej ho

Jutro rozpoczynam staż w SINTEF-ie, który potrwa od czterech do sześciu tygodni. Przez najbliższe kilkanaście dni w wirtualnej rzeczywistości prawdopodobnie nie pojawię się wcale, ponieważ "po godzinach" pochłaniać mnie będą przygotowania do ostatniego egzaminu, który czeka mnie w następny piątek. Wyjaśnię więc tylko, dlaczego mój "staż" tak naprawdę nie jest "stażem" oraz jak trafiłem do SINTEF-u -- i na pewien czas się ulotnię.

Na studiach fizycznych Uniwersytetu w Oslo nie ma obowiązku odbębniania jakichkolwiek praktyk. Jeśli ktoś chce, może leżeć brzuchem do góry przez wszystkie wakacje ze świadomością, że nie wpłynie to w żaden sposób na jego akademickie wyniki. Wiadomo jednak, iż potem "leżenia brzuchem do góry" nijak nie da się wpisać do CV, więc zdobycie jakiegoś doświadczenia zawodowego przed ukończeniem nauki to bardzo niegłupi pomysł. Niestety, uczelnia w szukaniu pracy na lato nie pomoże. Musisz, żaku, radzić sobie sam. Za to jak już coś znajdziesz, pracować za darmo bynajmniej nie będziesz.

Tak właśnie wyglądała moja motywacja, gdy już pod koniec stycznia usiadłem przy komputerze i z mozołem zacząłem wstukiwać pierwsze słowa swojego dżenerik dżob aplikejszyn (uzupełnianego w dalszej kolejności pod kątem konkretnych adresatów). Optymizmem napawał mnie fakt, że zatrudnienie w Norwegii znaleźć stosunkowo łatwo, w szczególności, jeśli jest się "ścisłym". Mały problem stanowiła natomiast niska częstotliwość występowania ogłoszeń typu "studenta fizyki zatrudnię na lato". W ten sposób nabór przeprowadzają głównie wielkie firmy pokroju Statoilu, ale do nich oczywiście dostać się jest trudno, bo konkurencja duża. Trzeba więc poszperać samemu i powysyłać uprzejme zapytania wszędzie tam, gdzie kompetencje studenta fizyki mogłyby na kilka tygodni się przydać.

I tym właśnie sposobem trafiłem w dziesiątkę. Wyżej wspomniany SINTEF to bowiem największy koncern badawczy w Skandynawii. Wysłałem maila do wydziału technologii informatyczno-komunikacyjnych. Kilka tygodni potem umówiono się ze mną na "nieformalną rozmowę". A potem przyszedł pocztą kontrakt. Na czerwiec i lipiec zatrudnili mnie w sekcji optycznych systemów pomiarowych i analizy danych. W ciągu minionych dni, kierując się wskazówką szefa, uzupełniałem wiedzę z zakresu optyki fourierowskiej i funkcji transferów optycznych. Jutro przekonam się, jak podręcznikowa teoria wygląda w praktyce -- i jak to jest pracować w pełnym wymiarze godzin za pieniądze, bo pod tym względem debiutuję.